Algemene Vergadering van Arcopar (28 juni 2018) nl

Tengevolge van een uitkering van EUR 80 miljoen in de loop van het afgelopen boekjaar heeft de vereffening van Arco Groep nu al meer dan EUR 460m opgebracht voor de bevoorrechte schuldeisers (voornamelijk Belfius Bank). Ook de Belgische Staat zal nog meer dan EUR 100 miljoen uit de vereffening kunnen ontvangen. Voor de Arco spaarders blijft er niets meer over. Nu de Belgische regering niet in staat is gebleken om een regeling voor de Arco spaarders uit te werken zijn de Arco spaarders enkel nog aangewezen op de lopende procedures om nog aanspraak te kunnen maken op een vergoeding.

Verschillende regeringspartijen hebben tijdens het voorzittersdebat uitgezonden op de Zevende Dag (zondag 24 juni 2018) ernstige twijfels geuit ten aanzien van de mogelijkheid om een oplossing uit te werken voor de Arco spaarders. Deze regeringspartijen verwijzen hiervoor naar de moeilijkheid om een oplossing door de Europese commissie goedgekeurd te krijgen.

Deminor benadrukt dat de Europese Commissie zich niet verzet tegen een oplossing waarbij Arco spaarders een vergoeding krijgen voor hun verliezen. De Europese Commissie zal zich wel verzetten tegen de oplossing (‘Plan B’ genoemd) zoals deze door de regering is neergelegd bij de Europese Commissie. Het is onbegrijpelijk waarom de regering een oplossing heeft voorgesteld waarvan ze wist of minstens had moeten weten dat ze niet door de Commissie aanvaard zou worden.

Door eerst de Arco spaarders gedurende jaren met loze beloften in slaap te wiegen en dan deze beloften met een vals excuus naast zich neer te leggen heeft de regering zware schade toegebracht aan het vertrouwen van de Arco spaarders. Wanneer de Belgische Staat tussenkomt in het economisch verkeer dient hij zich te houden aan de norm van zorgvuldigheid die geldt voor alle burgers.

Een oplossing voor Arco spaarders had reeds lang gevonden kunnen worden, en het was in het belang van Belfius en de Belgische Staat (en de belastingbetaler) om dergelijke oplossing voor de beursgang van Belfius uit te werken. Door het uitstel van de beursgang van Belfius en de daling van de beurswaarde van banken op de Europese beurzen is de Staat honderden miljoenen meerwaarde mislopen - wellicht al meer dan de netto kost van de compensatie die betaald zou kunnen worden aan de Arco spaarders. Alle betrokken partijen, Belfius, de Belgische Staat (dus ook de belastingbetaler) en de Arco spaarders dragen de negatieve gevolgen van de politieke onmacht van de regering om een oplossing voor de Arco spaarders uit te werken.

Deminor blijft herhalen wat we al sinds de start van het dossier in 2013 gesteld hebben : de enige mogelijke oplossing voor dit dossier bestaat in een minnelijke regeling binnen het kader van de hangende gerechtelijke procedure. Europa kan geen enkel juridisch bezwaar uiten tegen dergelijke oplossing. Belfius Bank dient de leiding te nemen in dergelijke oplossing, en niet de Belgische Staat. Bij gebrek aan een minnelijke regeling, zal de rechtbank van koophandel uitspraak moeten doen over de eis tot schadevergoeding. In geval van een positieve gerechtelijke uitspraak zullen enkel de Arco spaarders die toegetreden zijn tot een procedure, kunnen genieten van een compensatie.