Tussen 1995 en 2008 haalde Bacob-bank, die later Dexia Bank en vervolgens Belfius Bank werd, voor rekening van Arco Groep 900 miljoen euro op bij 800.000 Belgische spaarders.
Meer dan 80% van dit geld werd geleidelijk in de bank zelf geïnvesteerd. Hoewel de bank en de Arco-groep de coöperanten bleven wijzen op het risicoloze karakter van hun investering, was het risicoprofiel van de investering in feite van de meet af aan zeer hoog.
En de risico's zijn blijven toenemen. Midden in de financiële crisis heeft de Arco Groep deelgenomen aan de redding van Dexia, en in juli 2008 werd nog eens 350 miljoen euro in de bank geïnjecteerd. Deze 350 miljoen euro waren voornamelijk afkomstig van een lening die de Arco Groep had afgesloten bij ... de Dexia bank zelf. Dexia wordt eind 2011 ontmanteld en Arco blijft achter met een waardeloze participatie en enorme schulden bij Dexia (nu Belfius). Befius heeft het grootste deel van haar vorderingen al teruggekregen, maar de coöperanten zijn hun hele investering kwijt.
Om te voorkomen dat de coöperanten hun geld uit Arco zouden terugtrekken, stelde de Belgische regering zich in 2008 garant voor het kapitaal van de coöperanten. De regering was echter door verschillende officiële instanties gewaarschuwd dat deze garantie onwettig zou zijn, maar zij heeft de coöperanten nooit over dit risico gewaarschuwd. Pas na de vereffening van Arco en de opschorting van alle terugtrekkingen van het spaargeld van de coöperanten, werd het risico dat de garantie onwettig was openbaar gemaakt. Toen was het spaargeld echter al in rook opgegaan.
Nadat de staatsgarantie in 2014 door de Europese Commissie onwettig werd verklaard, beloofde de Belgische regering de meewerkende bedrijven te compenseren. Maar deze belofte werd in 2018 ingetrokken.
De blindheid van de directie van Arco-groep en Belfius over hun verantwoordelijkheid in dit schandaal, de lichtvaardigheid waarmee onze politici de zaak hebben behandeld en het gevoel van straffeloosheid dat daardoor ontstaat, doen ons vermoeden dat een dergelijk schandaal zich in de toekomst heel goed opnieuw kan voordoen.
Voor Deminor is het ondenkbaar dat wij het daar maar bij zouden laten. Het gaat om onze primaire waarden en onze bestaansreden. Wij geloven dat alleen een massale mobilisatie ons in staat zal stellen om de verantwoordelijken voor dit fiasco bewust te maken van de omvang van de schade die zij hebben aangericht. Het is nog niet te laat voor de 800.000 coöperanten om wakker te worden en zich te mobiliseren.
